جشن سده مراسمی از زمان ایران باستان است که هر ساله در میانه زمستان برپا می شود. این مراسم نمادی از احترام به آتش و شکست سرما، یخبندان و نیروهای تاریکی است.

روز هشتم شهريور ماه جشنی به نام جشن خزان یا جشن مُغان در برخی از شهرهای ایران به ویژه شهر دماوند برگزار مي شود. این جشن از جمله جشن های کهنی است که همراه با آتش افروزی بر بام خانه ها و چراغانی کردن و آذین بستن کوچه و خیابان برگزار می شده است.

زمان برای پرداخت مالیات و خراج به حاکمان بود، از این روی با انتخاب یک روز کبیسه به نگاه ‌داشت سال مبادرت ورزیدند و انجام این کار نخستین تجربه و اقدام در انتخاب سال و مبدا خراجی در گاهشماری های ایرانی است.

در 58 کیلومتری شهر یزد و در دامنه کوه نارکی زیارتگاهی وجود دارد که بر اساس باورهای مختلف پناهگاهی برای زربانو یا همان نازبانو از شاهزادگان یزد و عروس پادشاه پارس در زمان حمله تازیان به ایران بوده است.

یکی از این جشن های دوازده گانه، جشن امردادگان بود که در روز هفتم امرداد ماه زرتشتی برگزار می گردید. ولی امروز این جشن نه در هفتم، بلکه در سوم امرداد ماه برگزار می گردد.

ایرانیان از دیرباز برای رفتگان خود احترام خاصی قائل بوده و پیوسته به هرنحو که بر ایشان امکان داشته، کوشیده اند تا روح آنان را از خود راضی نگه دارند.

اين جشن همان جشن تيرگان ايران باستان است، که در روز سيزدهم تيرماه برگزار مي شود.

جشن تیرگان ازبزرگ ترین جشن های ایران باستان در ستایش و گرامی داشت تیشتر ایزد باران می باشد.