میدان ارک تهران

در زمانهای گذشته، برای مسافران خارجی و شاید هم برای افراد محلی، جالب‌ترین بخش تهران، محل چهارگوش و وسیعی بود به نام ارک که بخش قابل توجهی از جنوب میدان توپخانه را در بر گرفته بود. از زمانی که نوسازی شهر با تخریب این نواحی شروع شد، دیگر از چهره میدان ارک تهران هیچ اثر و نشانه‌ای نماند.

در زمانهای گذشته، برای مسافران خارجی و شاید هم برای افراد محلی، جالب‌ترین بخش تهران، محل چهارگوش و وسیعی بود به نام ارک که بخش قابل توجهی از جنوب میدان توپخانه را در بر گرفته بود. از زمانی که نوسازی شهر با تخریب این نواحی شروع شد، دیگر از چهره میدان ارک تهران هیچ اثر و نشانه‌ای نماند.

میدان ارک تهران از میدان‌های مهم دارالخلافه تهران بود که سابقه آن به دوره شاه تهماسب صفوی می‌رسید. میدان ارک تهران در گذشته محصور بود و اطراف آن را خندق حفر کرده بودند و بیشتر بناهای سلطنتی در داخل آن قرار گرفته بود. نام این میدان از زمان فتحعلی شاه به یادگار مانده است. در زمان ناصرالدین شاه، میدان ارک تهران را به اسامی مختلف میدان شاه، میدان توپخانه و باغ گلشن می‌نامیدند و اینک به همان نام قدیمی ارک معروف است.

محدوده جغرافیایی ارک تهران در زمان ناصرالدین شاه، در مقایسه با وضع خیابان‌های جدید تهران، چنین بود: از شمال به محوطه بین ضلع جنوبی میدان سپه و قسمتی از خیابان سپه (خیابان مریض خانه سابق) و خیابان بوذرجمهری تا چهارراه گلوبندک، از جنوب به خیابان ناصرخسرو (ناصریه)، از شرق به خیابان خیام (جلیل آباد) و از غرب به گلوبندک تا میدان امام خمینی.

در سال ۱۲۸۱ شمسی برای نوسازی و بازسازی این محوطه اقدامات گسترده‌ای به عمل آمد، در وسط میدان ارک تهران یک حوض بسیار بزرگ ساختند و دو جاده سنگ فرش برای عبور کالسکه و درشکه ایجاد کردند و در بقیه فضای آن نیز درخت کاشتند. ارک سلطنتی را با حصار و بارویی بلند که ارک و عمارت شاهی و کاخ سلطنتی را با چهار دروازه از شهر مجزا می‌کرد، محصور کرده بودند. محل این دروازه‌ها، یکی در مدخل باب همایون بود و دیگری در انتهای میدانی که اکنون ساختمان وزارت امور خارجه در آن است و به آن دروازه نقاره‌خانه می‌گفتند. در زیر این دروازه، انبار زیرزمینی و زندان سیاسی قاجار قرار داشت که معروف به دوستاق خانه بود.

دو دروازه دیگر، یکی در جهت شرق ارک قرار داشت که به آن دروازه اندرون می‌گفتند و دیگری در ضلع غربی میدان قرار گرفته بود و دروازه جلیل اباد نام داشت. کاربرد این دروازه‌ها چنین بود که در طول شب بر فراز آن‌ها چند نوبت طبل می‌زدند. نخستین طبل خبردار یک ساعت از شب گذشته نواخته می‌شدند که به آن «ورچین ورچین» می‌گفتند، یعنی کسبه باید بساط خود را زود برچینند و به خانه بروند. سپس، سه ساعت از شب گذشته در میدان ارک طبل «بگیر و ببند» و شیپور می‌زدند که علامت آن بسته شدن دروازه‌های ارک بود. هیچ کس پس از آن ساعت نمی‌توانست در این منطقه رفت و آمد کند. از آن ساعت به بعد نگهبانان و قراولان کاخ‌های سلطنتی رفت و آمد مردم را زیر نظر می‌گرفتند و تنها به کسانی که اسم رمز را می‌دانستند اجازه ورود به داخل ارک را می‌دادند.

میدان ارک تهران در نزدیکی هتل الیان تهران قرار گرفته به همین خاطر میهمان شهر تهران میتوانند برای اقامت، این هتل را انتخاب نمایند.

شما می توانید برای رزرو هتل در سراسر ایران و یا رزرو هتل های تهران از طریق سایت رزرواسیون آریا اقدام نمایید.