تنگ بوان فارس

تنگ بوان در 8 کیلومتری شرق جاده شیراز - خوزستان و در مسیر جاده نورآباد - دشمن زیاری واقع شده و در خانه زنیان به جاده شیراز - کازرون متصل می‌شود. 

این گردشگاه به علت نزدیکی به جاده اصلی، در محور چهار استان فارس، بوشهر، خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته و امکان دسترسی ساکنان شهرهای پرجمعیت این استانها را در فاصله زمانی مناسب فراهم آورده است.

زیر حوزه آبخیز وسیع و منطقه جنگلی پر باران بالا دست این تنگ، موجب فراوانی آب شیرین و گوارای تنگ بوان شده است به طوری که در طول سال (به ویژه در فصل بهار) از روی اغلب دیواره های صخره ای تنگ، آبشارهای زیبایی سرازیر می‌شوند. این منطقه پرآب، از زمانهای قدیم محل ییلاقی طوایفی از عشایر ممسنی بوده است که به باغداری و دامداری می‌پرداخته اند.

درختان گردوی تنومند باغهای این منطقه، عمری طولانی دارند. بعضی از این درختان تا شعاع 15-10 متری از ورود نور آفتاب به سطح زمین جلوگیری می کنند. اختلاف درجه حرارت این تنگ با نورآباد در روزهای گرم تابستان، گاه به بیش از ۱۰ درجه سانتی گراد می رسد. منطقه نورآباد ممسنی از مناطق گرمسیر محسوب می‌شود و میانگین درجه حرارت آن در تابستان در حدود ۳۰ درجه سانتی گراد بالای صفر است.

از این رو تنگ بوان با دمایی در حدود ۲۰ درجه سانتی گراد از جاذبة گردشگاهی قابل توجهی برخوردار است. از دیگر مزایای این تنگ، راه ارتباطی آسفالته آن است.