دریاچه های مازندران
مازندران-دریاچه ولشت در جنوب غربی چالوس و شمال شرقی منطقۀ کلاردشت در میان درهای عمیق قرار گرفته است. وسعت آن حدود 15 هکتار و عمق متوسط آن 20 متر میباشد. حجم آب دریاچه حدود سه میلیون متر مکعب برآورد شده و شیرین است و به همین علت نیز پناهگاه پرندگان مهاجر، ماهی و سایر آبزیان است.
دریاچه ولشت
این دریاچه در جنوب غربی چالوس و شمال شرقی منطقۀ کلاردشت در میان درهای عمیق قرار گرفته است. وسعت آن حدود 15 هکتار و عمق متوسط آن 20 متر میباشد. حجم آب دریاچه حدود سه میلیون متر مکعب برآورد شده و شیرین است و به همین علت نیز مأمن پرندگان مهاجر، ماهی و سایر آبزیان است. مراتع وتپههای اطراف آن همراه با نیزارهای پیرامون، جلوهای ویژه و زیبا به آن بخشیده است. دسترسی به دریاچه از طریق مرزنآباد و سمت غربی جادۀ چالوس امکانپذیر است.
دریاچه ساهون
این دریاچه در دامنههای جنوب غربی قلۀ دماوند، نزدیک روستای «نوا» قرار گرفته و ارتفاع آن از سطح دریا بیش از 3000 متر است. در گذشته بیش از 1000 هکتار وسعت داشته و تا نیم قرن پیش پر از آب بوده که به مرور زمان بر اثر دخالتهای انسانی سطح و حجم آب آن کم شده است. در حال حاضر به صورت مردابی درآمده که حواشی آن را مرغزارهای بزرگ در بر گرفته و به چراگاه ییلاقی احشام، وحوش و پرندگان تبدیل شده است. این دریاچۀ قدیمی و مرداب کنونی، محوطهای مخصوص اتراق و اقامت موقت دارد. مراتع وسیع، چشماندازهای زیبای کوهها و قلۀ دماوند همراه با جریان چشمهسارهای کوچک و بزرگ، جاذبههای قابل توجهی را پدید آوردهاند که میتوانند در فصول تابستان مورد استفادۀ علاقمندان و گردشگران قرار گیرند.
دریاچه خضرنبی
این دریاچه در شمال شهرستان نوشهر و در میان جنگل قرار گرفته و بنا به اعتقاد بومیان دارای تقدس مذهبی است. وسعت آن کمتر از نیم هکتار، عمق آن حدود 5 متر و آب آن شیرین است. از آن جایی که این دریاچه از عوامل تخریب انسانی دور مانده و در محدودۀ حفاظت شده البرز مرکزی قرار گرفته است، مأمن انواع پرندگان و انواع جانوران وحشی این ناحیه شده است که معمولاً برای غذایابی و خوردن آب به سوی این دریاچه میآیند. به لحاظ ویژگیهای یادشده و فضای بسیار طبیعی، چشماندازهای زیبا، دلنواز و فرحبخشی دارد که هر بینندهای را بهویژه درایام بهار و تابستان و پاییز شیفتۀ خود میسازد.
دریاچه استخرپشت
این دریاچه در جوار روستای استخر پشت، میان درۀ رودخانۀ «زارم»، به صورت گودالی بزرگ و دایرهای شکل قرار گرفته که پیرامون آن پوشیده از مزارع برنج و نیزار است. وسعت حوضچۀ مرکزی آن بیش از نیم هکتار و حواشی آن در حدود 6 هکتار است. پیرامون این دریاچه محوطهای برای اتراق و استقرار دارد، ولی فاقد امکانات خدماتی است. دسترسی به آن از مسیر یک جادۀ جنگلی بسیار زیبا از شهر نکا صورت میگیرد. این جاده در امتداد خود از روستاها و فضاهای جنگلی دیگر عبور میکند و به جادۀ کیاسر- ساری اتصال مییابد. دریاچۀ استخر پشت به علت همجواری با زارمرود و درۀ زیبای آن، قابلیت توریستی قابل ملاحظهای دارد.
دریاچه شورمست
این دریاچه در جنوب غربی پل سفید، به فاصلۀ 5 کیلومتری از جادۀ فیروزکوه، در ارتفاعات بیشهای دامۀ البرز مرکزی قرار گرفته است. دریاچۀ شورمست دارای 5 متر عمق وبیش از 1 هکتار وسعت است و آب آن نیز مناسب میباشد. دسترسی نسبتاً خوب، محوطۀ اتراق، مناظر زیبا، امکان صید ماهی و ... جاذبههای قابل توجهی برای استفادههای توریستی این دریاچه محسوب میشوند.
دریاچه عباس آباد
این دریاچه در ارتفاع 400 متری از سطح دریا در جنوب شرقی بهشهر میان جنگل قرار گرفته است و به دلیل ساخت و سازهایی که به دستور شاهعباس در اطراف آن انجام گرفته، به نام عباسآباد معروف گشته است. وسعت آن حدود 10 هکتار و عمق آن نزدیک به 10 متر است. این دریاچه به دلیل دسترسی مناسب سواره، محوطۀ اتراق، آثار باستانی، شیرینی آب، و هوای مناسب، قابلیتهای توریستی فراوان دارد.
دریاچه گل پل
این دریاچه در جنوبشرقی شهرستان قائمشهر بعد از روستای «برنجستانک» و سد خاکی «زمزم»، در میان جنگل قرار گرفته و دارای دو حوضچۀ مجزا است. وسعت آن حدود 5/2 هکتار با عمق بین 1 تا 5 متر است که به علت شیرینی آب، به زیستگاه ماهیان و پرندگان آبزی تبدیل شده است. این دریاچه چشماندازهای جنگلی زیبایی دارد و محوطۀ اتراق مناسبی نیز در اطراف آن تعبیه شده است.
دریاچه دریوک
این دریاچه که در حدود یک هکتار وسعت دارد،روبروی درۀ «ولیآباد» هزارچم و در دامنۀ کوه «دال کمر» قرار گرفته است. عمق آن حدود 5 متر است و آبی شیرین دارد. اطراف آن را مراتع و مرغزار احاطه کرده است. به همین جهت این دریاچه مأمن و زیستگاه پرندگان بومی و وحوش است. در ماههای زمستان نیز پرندگان مهاجری مانند غاز ومرغابی در اطراف آن مشاهده میشود.
اقلیم مناسب و فضای طبیعی و دلنشین آن با چشماندازهای بدیع، جلوۀ تفرجگاهی جذابی را به این دریاچه بخشیده است. از آنجایی که این مجموعه دریاچهها دارای راههای دسترسی، محوطههای اتراق، چشماندازهای طبیعی، مرغزارهای وسیع، پرندگان گوناگون و همچنین استفادههای طبی میباشند، قابلیتهای فوقالعاده مناسبی برای ایجاد و احداث کانونهای تفرجگاهی، زیستگاهی و پژوهشی دارند.