هورها و باتلاقهای خوزستان
خوزستان-در استان خوزستان به علت ارتفاع پایین، در قسمتی از کرانهها بوسیلۀ دریا و در سایر نقاط به واسطۀ جریان رودخانهها، باتلاقهای وسیعی به وجود آمده است، که به دلیل آب دائمی و زیاد، به اسم هور معروفاند.
در استان خوزستان به علت ارتفاع پایین، در قسمتی از کرانهها بوسیلۀ دریا و در سایر نقاط به واسطۀ جریان رودخانهها، باتلاقهای وسیعی به وجود آمده است، که به دلیل آب دائمی و زیاد، به اسم هور معروفاند. هورهای استان خوزستان عبارتند از:
هور العظیم
هور العظیم بزرگترین هور خوزستان از آبهای کرخه، دویرج و قسمتی از آبهای روندرود تشکیل شده است. این هور بزرکه به طول 100 کیلومتر و به عرض 15 الی 75 کیلومتر است، از طرف غرب بوسیله رودخانۀ دجله، از طرف شرق بوسیلۀ جلگۀ صاف ایران محدود شده است و در خاک عراق از طرف جنوب تا کنار دجله و از شمال تا چند کیلومتری شهر عماره ادامه دارد. در خاک ایران شهرهای بستان، سوسنگرد و هویزه کاملاً در کنار این هور واقع شدهاند.
هور العظیم محصول آب اضافی رودخانۀ کرخه، دجله و دویرج است. سراسر آن پوشیده از نی است و عمق آب در کنارههای هور کم، ولی تدریجاً در وسط آن به چند متر میرسد. اکثر طوایف ساکن در داخل این هور مأمن بسیار مناسبی برای خود تهیه میکنند که از به هم پیوستن نیها ساخته میشوند. این طوایف اکثراً به پرورش گاومیش در هور و اطراف آن اشتغال دارند. حرکت در هور با راهنمایی اشخاص مطلع سهل و با قایقهای مخصوص انجام میگیرد.
هور مزرعه
هور مزرعه بین دو رودخانۀ دز و کرخه (در جنوب دزفول) قرار گرفته است و بخشی از آب رودخانۀ شاوور به آن میریزد. آب هور مزرعه در فعالیتهای کشاورزی ساکنین محل (عشایر مزرعه و تنیس) نقش مهمی دارد و نوعی برنج محلی، معروف به برنج حویزه در حاشیۀ کمربندی این هور کشت میشود.
هور الدورق
هور نسبتاً وسیع دورق در محدودۀ جنوب غربی خوزستان قرار گرفته است. رود جراحی پس از عبور شادگان (فلاحیه) به آن میریزد. همچنین نفوذ آبهای سطحی خلیج فارس باعث گسترش این هور ساحلی گردیده است. منابع طبیعی آن از قبیل ماهی، طیور (پرندگان)، نی (قصب)، لویی (بردی) و نمک است. همچنین نوعی گیاه رطوبت پسند معروف به چولان (کولان) در سطح وسیع آن میروید که مورد استفادۀ حاشیهنشینان هور قرار میگیرد.
آخرین هتل های مشاهده شده
