پارک ملی لار تهران

 منطقه حفاظت‌ شده لار بین استان‌های تهران و مازندران یکی از مراکز تفریحی این منطقه است. وجود ماهی قزل‌آلای خال قرمز که از نادرترین گونه‌های آبزی جهان می‌باشد اهمیت این مجموعه را دو چندان نموده‌است. منطقه از تیپ علفزار مشتمل بر گندمیان پایا و بوته زارها و پوشش‌های آلپی تشکیل شده و گیاهان دارویی صنعتی و غذایی دره لار نیز متنوع و دارای معروفیت و سابقه طولانی است که می‌توان از والک، گلپر، چای کوهی، گل گاوزبان، شیرین بیان، کاسنی، آویشن، پیازک، موسیر، باریجه و قارچ نام برد. به علت موقعیت ویژه کوهستانی و آب منطقه در فصول مختلف سال پرندگان مهاجر و بومی چون کبک و کبک دری، باکلان، حواصیل سفید و خاکستری، انواع عقاب و از پستانداران می‌توان قوچ و میش البرز مرکزی، کل و بز، پلنگ، گرگ، خرس، گراز، شغال و روباه را نام برد که به علت زیستگاه‌های مناسب از رشد خوبی برخوردارند، برخی از خزندگان، دوزیستان و آبزیان پارک ملی لار نیز عبارت‌اند از افعی دماوند، افعی البرزی، یله‌مار،بزمجه، مارمولک، قورباغه  میباشد.

دسترسي و ورود به پارک ملی لار از دو مسير اصلي صورت مي گيرد، مسير اول، از جاده آبعلي (تهران به سمت آمل) در داخل شهر پلور منشعب مي‌شود. اين مسير از سه راهی پلور تا پست ورودی پاسگاه محيط باني دلیچای (ورودي شرقي پارك ملي لار) امتداد يافته و دسترسي به پارك ملي لار را از طريق جاده آسفالته، ممكن مي سازد. اين مسير بيشترين سهم را در انتقال گردشگران و بازديدكنندگان به داخل پارك ملي لار دارد. مسير دوم، از طريق منطقه لواسان بزرگ (گردنه ايرا) مي باشد. اين مسير كه خاكي و نسبتاً صعب العبور است، از روستاي ايرا تا پاسگاه محيط باني قوشخانه (ورودي جنوبي پارك ملي لار) امتداد مي يابد. روستاي ايرا، به وسيله راه آسفالته، از يك سو با شهر رودهن و از يك سو با جاجرود (از مسير سد لتيان) مرتبط است. رسيدن به روستاي ايرا پس از خروج از جاجرود با عبور از كنار سد لتيان و انشعاب از روستاي كلان به سادگي ميسر مي شود.