آیین علم واچینی
گیلان-رشتیکی از مراسم جشن درو آیین علم واچینی است. علمها چوبهایی از جنس درختان مقدّس و سبزی چون شمشاد بوده و نشانۀ سوگ یک خانواده و فامیل در غم از دست دادن جوانان و گاه عزیزان خود می باشند. این مراسم در روز پانزدهم مرداد برگزار میشود.
در این روز پارچه های سیاه اندوه را که به آنها لباس می گویند از دور علمها باز می کنند. یکی دیگر از نشانه های برکت جویی در این جشن آیینی، مالیدن گیاهان سبز به علم و دادن آن به گاو و گوسفند است تا دامها دچار بیماری و مرگ نشوند.
مراسم علمبندي و علمواچيني که از رسمهاي بسيار کهن و رايج در گيلان است به سه صورت سنتي، نيمهسنتي و مذهبي رايج است. علمبندي سنتي امروزه تنها در نقاط مرتفع کوهستانهاي گيلان صورت ميگيرد که نشان از يادگارهاي گذشته تاريخ گيلان دارد و علمبندي نيمهسنتي در حقيقت همان مراسم سنتي است که با معتقدات ديني و اسلامي در هم آميخته و در تعدادي از بقاع گيلان در مناطق کوهستاني و جنگلي رايج است. علمبندي مذهبي که در بيشتر بقاع انجام ميشود رنگ و بوي کاملا اسلامي دارد و علمبندها سعي ميکنند از برخي سنن غير رايج پرهيز کرده و آن را در کمال سادگي و بي پيرايگي انجام دهند. علم يا جريده يکي از وسايل نمادين به کار رفته در آئين سوگواري در ميان شيعيان است و اين وسيله معمولا چوبي بلند به ارتفاع پنج تا شش متر دارد که راس آن را به پنجه فلزي از جنس برنج و پارچه هاي مشکي و سبز به نشانه مظلوميت و محبوبيت امامان معصوم (ع)، قرمز به علامت سرخي خون و شهادت آن بزرگواران و سفيد که بيانگر سيماي نوراني آنان بوده استفاده ميشود.